ประวัติความเป็นมาของนางแบบ: จากรูปปั้นไม้ไปจนถึงวัตถุศิลปะ

Send

ดูเหมือนว่านางแบบถูกประดิษฐ์ขึ้นมากกว่าหนึ่งครั้ง ถ้าเพียงเพราะในวันนี้พวกเขาเรียกอุปกรณ์สองชนิดที่แตกต่างกัน: อันหนึ่งสำหรับการสาธิตเครื่องแต่งกาย แต่ลองคิดดูตามลำดับ ...

เริ่ม: อียิปต์และโรม

นางแบบถูกกล่าวถึงครั้งแรกในแหล่งที่เป็นลายลักษณ์อักษรอียิปต์โบราณ โลกเห็นว่ามันต้องขอบคุณนักโบราณคดีที่ขุดหลุมฝังศพของตุตันคามุนฟาโรห์สุดท้ายของราชวงศ์ที่ 18 ซึ่งปกครองอียิปต์จนถึงปี 1314 ก่อนคริสตกาล อี ทำจากไม้และทาสีต้นแบบของนางแบบปัจจุบันนี้ในรูปทรงค่อนข้างคล้ายกับที่ทันสมัย นักประวัติศาสตร์อธิบาย: ในอียิปต์โบราณเจ้านายที่รับผิดชอบในการสร้างชุดสำหรับราชวงศ์สูงไม่มีสิทธิ์ที่จะสัมผัสร่างกายของฟาโรห์ที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ ในขณะเดียวกันเสื้อผ้าสำเร็จรูปควรเข้ากับเขา ดังนั้นช่างตัดเสื้อของอียิปต์จึงใช้นางแบบ

นางแบบสุสานอียิปต์

รูปถ่าย: original-dolls.com

ชาวโรมันโบราณมีต้นแบบของนางแบบในปัจจุบันเช่นกัน ยิ่งกว่านั้นหากใช้เวอร์ชั่นอียิปต์เป็นอุปกรณ์ในการสร้างเสื้อผ้าโรมันโบราณก็เป็นเครื่องสาธิต ตัวเลขในรูปร่างของร่างกายมนุษย์ที่มีขนาดตั้งแต่ 8 ถึง 25 ซม. ทำจากดินเหนียวและทาสี "micromanekins" เหล่านี้ถูกเรียกว่า "figurines" และถูกใช้เป็น "ภาพสามมิติ" ในขนาดเล็กที่แสดงสไตล์และสีของเสื้อผ้าโดยเฉพาะ เชื่อกันว่าเป็นรูปแกะสลักของศตวรรษต่อมาที่นำชาร์ลส์เฟรเดอริคเวิร์ ธ มาคิดกับการใช้หุ่นสำหรับการนำเสนอที่ประสบความสำเร็จของนางแบบเสื้อผ้าในช่วงแฟชั่นโชว์

หุ่นที่ Charles Frederick Worth Atelier

ภาพถ่าย: dressedpodcast.com

ประวัติความเป็นมาของแฟชั่นโชว์และ Fashion Week: จากการแสดงส่วนตัวไปจนถึงการแสดงที่ยิ่งใหญ่

หุ่นที่กำลังได้รับความนิยม

เวิร์ ธ ชาวฝรั่งเศสเชื้อสายอังกฤษซึ่งทำงานในปลายศตวรรษที่ 19 ได้เพิ่มความนิยมอย่างมากให้กับหุ่น - ด้วยการนำเสนอของเขาการใช้หุ่นสาธิตเริ่มพัฒนาอย่างกว้างขวางมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างไรก็ตามนักประวัติศาสตร์พบการอ้างอิงสมัยใหม่ของหุ่นที่ใช้โดยช่างตัดเสื้อสำหรับทำเสื้อผ้าในฝรั่งเศสในศตวรรษที่ 18 ในสมัยนั้นนางแบบทำจากไม้หรือใช้เทคนิค papier-mâchéทำโดยเคร่งครัดตามมาตรฐานของลูกค้าหรือลูกค้าและมีราคาค่อนข้างแพง คำว่า "นางแบบ" เกิดขึ้นในเวลาเดียวกันกับตัวแบบ แปลจากภาษาฝรั่งเศสแปลว่า "idol, man" (นางแบบ)

หุ่นวินเทจสำหรับทำเสื้อผ้า

รูปภาพ: helencraft.blogspot.com

ในหน้าต่างร้านค้าสำหรับการสาธิตแฟชั่นหุ่นเริ่มปรากฏในกลางศตวรรษที่ 19 เพื่อให้มีความคล้ายคลึงกันมากขึ้นพวกเขาเริ่มทำจากขี้ผึ้ง - แม้ว่าเขาจะสามารถละลายร่างของแสงแดดและแสงตะเกียงไม่เพียง แต่รูปร่างของพวกเขา แต่ยังทำให้เสื้อผ้าเปื้อน ... นอกจากนี้ยังมีตัวเลือกสำหรับหุ่นที่ทำจากไม้ผ้าตาข่ายโลหะ ด้วยการพัฒนาของอุตสาหกรรมเคมีหุ่นสำหรับแสดงการสาธิตเริ่มทำจากวัสดุสังเคราะห์ - จากพลาสติกเรซิ่นพิเศษและไฟเบอร์กลาสและอื่น ๆ

หุ่นวินเทจในหน้าต่างร้านค้า

รูปถ่าย: blog.mannequinmadness.com

สัดส่วนและ "ประเภทของตัวเลข" ของหุ่นมีการเปลี่ยนแปลงไปตามเทรนด์แฟชั่น แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกเขายังคงเป็น "faceless extras" ซึ่งเป็นพื้นหลังของเสื้อผ้า ราล์ฟปุชชีถือเป็นคนที่“ หายใจวิญญาณเข้าไปในนางแบบ” ประวัติความเป็นมาของธุรกิจสร้างสรรค์ของนักออกแบบและช่างแกะสลักนี้มีอายุย้อนกลับไปในช่วงทศวรรษ 1970s อาชีพของ Pucci มีความร่วมมือยาวนานกว่าสามสิบปีกับร้านค้าที่มีชื่อเสียงและนักออกแบบแฟชั่นที่ดีที่สุดในโลก ใน "โลกแห่งหุ่น" เขาทำการปฏิวัติจริงเริ่มที่จะทำให้ตัวเลขเหล่านี้น่าสนใจและน่าจดจำให้พวกเขาโพสท่าผิดปกติเพิ่มรายละเอียดที่น่าอัศจรรย์

หุ่น Ralph Pucci; นักออกแบบในที่ทำงาน

รูปถ่าย: ralphpucci.net

จักรเย็บผ้า: ประวัติความเป็นมาของการประดิษฐ์และวิวัฒนาการ

หุ่น: ความทันสมัย

วันนี้หุ่นที่ออกแบบเพื่อแสดงให้เห็นเสื้อผ้าสามารถพบได้ในหน้าต่างร้านค้าเกือบเท่าตัวเลขที่เรียบง่ายและไม่ธรรมดา หุ่นสมัยใหม่สามารถคงที่หรือสามารถ "ขยับ" แขนขาพวกเขาจะทำทั้งหมดหรือพับทำ "เต็มความสูง" หรือเหลือเพียงลำตัว (มันเกิดขึ้น - และเป็นเพียงส่วนหนึ่งของร่างกาย)

รูปภาพ: bet-prognoz.info

หุ่นที่ออกแบบมาเพื่อสร้างเสื้อผ้าดู "อนุรักษ์นิยม" มากกว่า สำหรับพวกเขายังคงรูปร่างที่ชัดเจนและผ้าคลุมสำหรับหมุดติดยังคงต้องใช้ หุ่นจะทำให้ผ้านุ่ม (สะดวกกว่าที่จะทำแบบจำลองเสื้อผ้าโดยใช้วิธีการปลอมผ้าที่เป็นรอย) และแข็ง (สะดวกกว่าในการทำผ้าเปียก - ร้อน) มีหุ่นสไลด์ขนาดสามารถปรับได้ตามขนาดที่ต้องการ ขนาดของนางแบบคงที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยใช้แผ่นรอง - ช่างตัดเสื้อแต่ละคนเลือกวิธีการที่จะลิ้มรสของเธอ