ได้เวลาเต้นแล้ว!

Send

ในปี 1950 cha-cha-cha, บิดหรือร็อกแอนด์โรล, ครองราชย์บนฟลอร์เต้นรำเป็นมากกว่างานอดิเรก ความสนใจใหม่ในชีวิตสะท้อนออกมาในเสื้อผ้า

หลังสงครามการเต้นรำเหมือนกับภาพยนตร์เป็นวิธีการบันเทิงทั่วไป ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 ประตูเต้นรำเปิดใหม่ทุกที่ในเยอรมนี
สโมสร บ่อยครั้งที่เราต้องไปที่นี่ผ่านครึ่งเมือง แต่มีสิ่งอื่นที่สำคัญสำหรับผู้คน: ในงานเต้นรำพวกเขารู้สึกถึงความสุขของชีวิตอีกครั้ง ผู้หญิงพยายามที่จะ preen ตัวเองสำหรับพวกเขามันเหมือนตื่นขึ้นมาจากความฝันพรรคเริ่มที่บ้านแล้วในช่วงที่เหมาะสมของชุด การแต่งกายสำหรับการเต้นรำเป็นเสื้อผ้าที่ได้รับความนิยมสูงสุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งความต้องการเป็นรูปแบบของผ้าตาหมากรุกสีแดง, สีดำหรือสีน้ำเงินและแน่นอนถั่ว ผู้หญิงที่ไม่รู้ว่าจะเย็บเองเพียงแค่ตกแต่งปุ่มตกแต่งธนูหรือริบบิ้นเพื่อแต่งกายของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้ปรากฏตัวบนฟลอร์เต้นรำในค่ำวันรุ่งขึ้นในชุดใหม่ ผ้าพันคอและผ้าพันคอถูกพาดที่ไหล่เป็นอุปกรณ์เสริมผูกรอบสะโพกเช่นเข็มขัดหรือรอบคอเพื่อให้สายคล้องไหล่ ในช่วงปลายยุค 50 กระโปรงล่างสี่ถึงห้าวางอยู่ใต้ชุดดังนั้นในระหว่างการทำรัฐประหารผ้าและจีบมีหลายชั้น

แม้ว่าบรรยากาศของทศวรรษนี้มักจะถูกเรียกว่าราขึ้นเล็กน้อยและน่าเบื่อ แต่การเต้นรำก็เป็นเรื่องสนุก อย่างที่พวกเขาบอกว่าใครสามารถทำงานได้ก็สามารถไปฉลองกันได้! "กลุ่มนักดนตรีในเวลานั้นถูกเรียกว่าวงดนตรีหรือคอมโบพวกเขาเล่นเป็นจังหวะบิดและร็อกแอนด์โรล - เล่าถึงเจ้าของร้านกาแฟแห่งหนึ่ง -พวกเขาเต้นไปตามเพลงฮิตของแวนด้าแจ็คสัน, ปีเตอร์ Kraus, คอนนี่ฟรอสส์และเฟรดดี้ควินน์สาว ผู้หญิงสวมกางเกงที่มีแถบกระโปรงและหมวกหรือทำทรงผมขนแกะสูงผู้ชายชอบทรงผมแบบ "COC", จอนปลูกและสวมรองเท้าสีดำและสีขาว รถจักรยานยนต์และรถยนต์จอดอยู่ที่สโมสรสูบบุหรี่โดยไม่มีตัวกรองดื่มเหล้าในบาร์ " ทั้งหมดนี้เป็นคุณสมบัติของฝ่ายที่มีเสียงดังในยุค 50 ถ้ามันร้อนเกินไปบนฟลอร์เต้นรำแสดงว่ามีเครื่องจ่ายที่มีโคโลญราคาถูกในห้องของผู้ชาย โรงเรียนสอนเต้นเป็นที่นิยมในหมู่คนหนุ่มสาวและภาพยนตร์เต้นรำอยู่ในโรงภาพยนตร์
ด้วยการปรากฎตัวของร็อคแอนด์โรลผู้ชมก็เปลี่ยนไป: มันผ่อนคลายและดื้อรั้นมากขึ้น ผู้ชมที่มีอายุมากกว่าออกจากห้องนั่งเล่นไปยังวิทยุและต่อมาที่ทีวี แน่นอนชุดยังคงเต้น แต่กางเกงยีนส์และเสื้อเชิ้ตสีขาวเหมาะกับเสียงหยาบของ Rock ตลอดเวลาหรือรองเท้าหนังนิ่มสีฟ้า ชุดที่เปล่งแสงและไร้ความกังวลยังคงเป็นความคลาสสิค มันดูดีด้วยสีที่สดใสและรูปแบบที่ขี้เล่น มันให้อารมณ์ดีเท่านั้นและยังคงเป็นชุดที่สมบูรณ์แบบสำหรับทุกฝ่าย
ในภาพคุณจะเห็น:
Romy Schneider ในภาพยนตร์ Scampolo, 1958
แอพลิเคชันคอนเสิร์ต: วิทยุยุค 50
Tone to Tone: Audrey Hepburn, 1954
ขี้เมา "A" โฆษณาบุหรี่
Tutti Frutti และเพลงฮิตอื่น ๆ : หมุนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้!
รองเท้าก็น่าชื่นชมเช่นกัน: รองเท้าแตะหนัง Delman
ชุด Burda Moden รุ่นพิเศษฤดูใบไม้ร่วง - ฤดูหนาว 1955/56: "ชุดฤดูร้อนที่มีเสน่ห์ทำจากผ้าไหมสีอ่อนส่วนบนที่สวมใส่นุ่มนั้นเสริมด้วยกระโปรงกว้างในชุดประกอบ คันธนูริบบิ้นผ้าไหมถูกเย็บตามสำเนียงที่คอและที่ตะเข็บของกระโปรง "
ชุด“ York” จากปัญหาพิเศษของ Burda Vintage:“ ธนู Taffeta นั้นเย็บเหมือนกับชุดดั้งเดิมชุดบน organza นั้นทำซ้ำในดัชเชสไหมสีดำกระโปรงบานผ่าเย็บด้านล่างเอวจากผ้าที่เหลือคุณสามารถเย็บกระเป๋าได้
ชุดยังจากคอลเลกชันของคริสต์ DIOR เป็นปีที่แตกต่างกัน
รูปถ่าย: DDP; VARIOIMAGES; DPA MARKSHAW / MPTV / INTERTOPICS; เก็ตตี้อิมเมจส์; INTERFOTO; FOTEX; SHOEICONS.COM; BREES [email protected]; ADRIANO BRUZAFERRY (1)

Send