รูปแบบการกลั่นและเนื้อหาที่ง่ายที่สุดคือสองวิธีการกินหลัก
หลักการที่ผู้อยู่อาศัยในดินแดนแห่งอาทิตย์อุ้มได้รับการยอมรับ
ทิศตะวันตกคือทิศตะวันตกทิศตะวันออกเป็นทิศตะวันออกและพวกเขาจะไม่มารวมกัน ... วลี Kipling ที่มีชื่อเสียงนี้มาโดยไม่ตั้งใจเมื่อคุณคุ้นเคยกับอาหารญี่ปุ่นแท้ๆ ไม่เพียง แต่ผลิตภัณฑ์และวิธีการเตรียมของพวกเขาจะแตกต่างกัน - เรื่องอยู่ในแนวทางการปรุงอาหาร อาหารญี่ปุ่นไม่เป็นที่ยอมรับตามความหมายของคำว่าอาหารญี่ปุ่นไม่ควรเตรียมมาเป็นเวลานานและยาก "อย่าสร้าง แต่ค้นหาและค้นพบ!" - พูดพ่อครัวญี่ปุ่น นั่นคือใช้ผลิตภัณฑ์ที่เรียบง่ายเน้นความประณีตและให้บริการเพื่อส่งมอบให้กับผู้คนไม่เพียง แต่รสชาติ แต่ยังรวมถึงความสุขทางสุนทรียะ
ข้าวและอาหารทะเล
ในภาษาญี่ปุ่นคำว่า "อาหาร" และ "ข้าวต้ม" เป็นคำเดียวกัน และควรสังเกตว่าที่นี่พวกเขาชอบผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่นจัดทำขึ้นโดยไม่มีเกลือและเครื่องปรุงรสอื่น ๆ ส่วนใหญ่มักจะ - นึ่ง พวกเขาบอกว่าญี่ปุ่นก็ปฏิเสธที่จะยอมรับเขาในโจ๊กรัสเซียหรืออุซเบก pilaf! ข้าวญี่ปุ่นเหนียวจึงสะดวกที่จะกินกับ hashi (ตะเกียบพิเศษ) และญี่ปุ่นก็กินข้าวอย่างน้อยวันละสองครั้ง - เป็นส่วนเล็ก ๆ
อีกกลุ่มผลิตภัณฑ์ที่มีความหมายไม่น้อยสำหรับผู้อยู่อาศัยในดินแดนแห่งอาทิตย์อุทัยคือของขวัญจากทะเลและมหาสมุทร นอกจากนี้ชาวญี่ปุ่นจริงใจไม่เข้าใจว่าทำไมทอดหรือปรุงอาหารที่มีรสชาติอร่อยมีจานจำนวนมากการเตรียมการต้มลงไปจนถึงการวางปลาสวยงามบนจาน ของแปลกใหม่และเฉพาะเจาะจงมากขึ้น - จานโอโดริสาระสำคัญของการกินปลาที่มีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง จานคลาสสิกของรุ่นนี้คือ "การเต้นรำเกาะ": พวกเขาเพียงแค่เทปลาลงไปในน้ำเดือดและหั่นเป็นชิ้น ๆ แม้ว่ามันจะยังคงตีด้วยหางของมันต่อไป
บางทีที่สุดของศิลปะการทำอาหารญี่ปุ่นก็คือการเตรียมปลาปักเป้าพิษ ความสุขนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับคนที่ใจหดหู่: ในกล้ามเนื้อตับและคาเวียร์ของปลาหนึ่งตัวมีจำนวนของเส้นประสาทที่สามารถส่งคนอีก 30-40 คนไปทั่วโลก อย่างไรก็ตามตลอดประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นมีความดื้อรั้นไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้อาหารอันโอชะที่เป็นอันตรายซึ่งในคำพูดของพวกเขามีรสชาติ "ขัดเกลาเหมือนภาพวาดญี่ปุ่น" พ่อครัวที่ตัดสินใจรับใบอนุญาตทำอาหารปลาปักเป้าจะต้องจบการศึกษาจากโรงเรียนพิเศษและสอบผ่าน
ก๋วยเตี๋ยว
ผลิตภัณฑ์หลากหลายประเภทที่ทำจากแป้งไร้เชื้อแข็งเป็นที่นิยมในญี่ปุ่นไม่น้อยไปกว่าในอิตาลี: มีการกินบะหมี่ร้อนและเย็นเพิ่มซุปและเสิร์ฟเป็นเครื่องเคียง ข้าวใสเรียกว่า bifon, บัควีทสีน้ำตาล, คล้ายกับสปาเก็ตตี้ที่บางมาก, - โซบะ, ไข่สีเหลือง - ราเมน, และแป้งก๋วยเตี๋ยวหนา - อุด้ง ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของชาวญี่ปุ่นโดยเฉพาะและขอแนะนำให้ปรุงในการทอดจากการทอดเพื่อให้ได้รสชาติที่ละเอียดอ่อนและกลายเป็น "อาหารสำหรับจิตวิญญาณ" อย่างแท้จริง โดยวิธีการที่คุณไม่ควรทำลายก๋วยเตี๋ยวก่อนที่จะปรุงอาหาร: ชาวบ้านเชื่อว่ายิ่งสายยาวมากเท่าไหร่มันยิ่งช่วยให้มองเห็นผู้กินมากขึ้น
ซุปและเดือด
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องแปลกสำหรับคนของเราที่จะได้รับการปฏิบัติต่อชาวญี่ปุ่นโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย ซุปสำหรับพวกเขานั้นค่อนข้างเป็นอาหารจานอื่นดังนั้นใครบางคนเริ่มต้นวันด้วยและมีคนเสริมด้วยอาหารจานด่วนแบบญี่ปุ่น (ซูชิ, ม้วน, ซาชิมิ) ประการที่สองญี่ปุ่นเตรียมซุปส่วนใหญ่ที่ว่างเปล่าผิดปกติของเหลวอย่างน้อย 80% ของจาน โดยปกติแล้วพื้นฐานสำหรับพวกเขาคือ dashi broth ซึ่งถูกปรุงบนพื้นฐานของสาหร่ายทะเล, เกล็ดปลาแห้งหรือปลาซาร์ดีน สำหรับน้ำซุปดังกล่าวในสมัยของเรามีการผสมแห้งแบบทันทีที่เทลงในน้ำเดือดและแช่ในบางครั้ง ซุปใสเพิ่มผักหรืออาหารทะเลจำนวนเล็กน้อยหั่นเป็นรูปแบบของสัญลักษณ์ของเวลาปัจจุบันซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับญี่ปุ่น และซุปมิโซะหนาที่มีชื่อเสียงจัดทำบนพื้นฐานของถั่วเหลืองและสามารถให้บริการทั้งอาหารกลางวันและอาหารเช้าหรืออาหารเย็น
เนื้อหินอ่อน
แม้จะมีความจริงที่ว่าเนื้อสัตว์เริ่มมีการบริโภคในญี่ปุ่นเมื่อไม่นานมานี้ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ชื่อเสียงของเนื้อวัวหินอ่อนที่เรียกว่า kobugu ก้าวข้ามพรมแดนของประเทศนี้ เมื่อทอดแล้วมันจะออกมานุ่มนวลจนปากละลาย ความลับของจานอยู่ในคุณภาพที่ยอดเยี่ยมของเนื้อ Gobies ตั้งใจที่จะตอบสนองรสนิยมของนักชิมที่เล็มหญ้าบนทุ่งหญ้าพิเศษเลี้ยงด้วยอาหารที่เลือกรดน้ำด้วยน้ำฤดูใบไม้ผลิพวกเขายังได้รับเบียร์ นอกจากนี้ทุกวันพวกเขาได้รับการนวดด้วยไฟฟ้าและผ่อนคลายในเตียงพิเศษพร้อมเสียงเพลงที่ไพเราะเป็นผลให้เนื้อลูกวัวได้รับลวดลายเส้นเลือดหินอ่อนที่สวยงามและแน่นอนว่ามีรสชาติที่น่าทึ่ง!
เต้าหู้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วพระภิกษุแนะนำผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองนี้ให้กับญี่ปุ่น เต้าหู้ได้รับการชื่นชมและเสิร์ฟที่โต๊ะของจักรพรรดิ: ผลิตภัณฑ์ได้รับการยกย่องว่ามีความสามารถในการยืดอายุ อย่างไรก็ตามในศตวรรษที่ 19 เมนูประจำวันของชาวญี่ปุ่นทุกคนคิดไม่ถึงโดยไม่มีเต้าหู้ เน้นย้ำถึงความเคารพอันยิ่งใหญ่สำหรับผลิตภัณฑ์นี้จะเรียกว่า "o-tofu": คำนำหน้า "o" หมายถึง "เคารพ" นอกจากประโยชน์ต่อสุขภาพที่ปฏิเสธไม่ได้แล้วชีสถั่วเหลืองยังมีคุณสมบัติการทำอาหารที่มีคุณค่า: รสชาติที่เป็นกลาง ดังนั้นจึงเข้ากันได้ดีกับซอสเครื่องเทศและเครื่องปรุงรสใด ๆ
และในที่สุดอีกแง่มุมหนึ่งของปรัชญาการกินของญี่ปุ่นซึ่งแสดงออกอย่างสวยงามในภาษิต: "อาหารเหมือนคนไม่สามารถปรากฏตัวในสังคมได้" บางทีพวกเขาอาจไม่ได้อยู่ในครัวในโลกที่ให้ความสนใจกับการเสิร์ฟและเสิร์ฟอาหาร และการออกแบบของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการออกแบบที่โดดเด่นของผู้เชี่ยวชาญการทำอาหารในท้องถิ่น มันเป็นศิลปะของการให้บริการและการตกแต่งอาหารรวมกับพิธีกรรมที่ขาดไม่ได้ที่มีคุณค่าของบทความแยกต่างหากที่ทำให้อาหารญี่ปุ่นน่าสนใจเพื่อนักชิมของโลก
บทความถูกตีพิมพ์ลงบนวัสดุของนิตยสาร "คำแนะนำที่ดี" 10/2013
ข้อความ: Alexander Sotnikov Photo: พีอาร์
วัสดุที่จัดทำโดย Julia Dekanova
